Scherven – Bret Easton Ellis

Bret Easton Ellis, van Minder dan niks en American Psycho, is terug met Scherven; een meesterlijke nieuwe roman waarin feit en fictie samensmelten in het LA van ’81 waar ’n seriemoordenaar rondwaart.

Scherven van Bret Easton Ellis is een sensationele roman over een groep rijke middelbareschoolvrienden in LA, waar een seriemoordenaar toeslaat, begin jaren tachtig.

Los Angeles, 1981. Bij Bret, een zeventienjarige scholier op de exclusieve privéschool het Buckley, komt een nieuwe leerling in de klas: Robert Mallory. Hij is slim, knap en charismatisch, maar heeft een geheimzinnig verleden, dat hij verborgen houdt voor zijn medeleerlingen. Bret raakt geobsedeerd door hem, en bovendien door een seriemoordenaar die de stad terroriseert. De Treiler, zoals hij genoemd wordt, lijkt steeds dichter in de buurt van de vriendengroep en vooral van Bret te komen, met groteske dreigementen en gruwelijke geweldsdelicten.

De toevalligheden zijn onmiskenbaar, of zijn ze het construct van een tiener met veel fantasie? Hebben zijn vrienden wel in de gaten in welk Gevaar ze verkeren? Gekweld door wellust en ongezonde obsessies vervalt Bret in paranoia en raakt hij steeds meer geïsoleerd. De scheidslijn tussen de Treiler en Robert Mallory vervaagt steeds meer en het dreigt tot een botsing te komen.

Scherven van Bret Easton Ellis is spannend, geslepen en onbetrouwbaar: dit is Easton Ellis op zijn best! Van de auteur van American Psycho.

“De nieuwe roman van Bret Easton Ellis zit vernuftig genoeg in elkaar om zijn fans te verrassen en misschien zelfs nieuwe lezers te verleiden. Tot de uit bloed, slagersmessen en schokeffectonthullingen opgetrokken finale zit je op het puntje van je stoel.”’ – Het Parool

‘Virtuoze semi-autobiografische roman van Bret Easton Ellis, over verwende adolescenten, is weldadig nostalgisch.’ – Jeroen Vullings, Elsevier Weekblad

‘Scherven is opgezet binnen een vernuftig krachtenspel van feit en fictie.’ – Nederlands Dagblad

‘Een echte pageturner, zogezegd, een boek dat zich lastig laat wegleggen.’– Volkskrant